Σάββατο 25 Ιουλίου 2020

Live : Αγία Μεγαλομάρτυς Παρασκευή - Όρθρος & Πανηγυρική Θεία Λειτουργία (26/7/2020)

Παρακολουθήστε σε ζωντανή μετάδοση από τον Ιερό Ναό των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού τον Όρθρο και την Πανηγυρική Θεία Λειτουργία της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Παρασκευής. Greek Orthodox Divine Liturgy Service (Live stream) of the Holy Virgin Martyr Paraskeva of Rome. Το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων βρίσκεται στην δυτική πλευρά του λόφου Λυκαβηττού Αθηνών κτισμένο μέσα στο μεγαλύτερο σπήλαιο τού λόφου. Σύμφωνα με την παράδοση, το σπήλαιο αυτό ήταν χώρος ασκητικής ζωής των χριστιανών των πρώτων αιώνων. The small church of Saint isidoroi belongs to the Holy Archdiocese of Athens and is located on the west side of Lycabettus Hill in Athens,v built inside the largest cave on the hill. According to tradition, this cave was a place of ascetic life of the Christians of the first centuries.  * Oι ακολουθίες αναμεταδίδονται ζωντανά από τον ραδιοτηλεοπτικό σταθμό Ηλέκτρα TV και απο την ιστοσελίδα theodromion. gr

Ο ΒΙΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ Σ’ ένα χωριό, έξω από τη Ρώμη, γύρω στα 1ΟΟ μ.Χ. ζούσαν δυο καλοί χριστιανοί και πάρα πολύ πλούσιοι, ο Αγάθωνας και η Πολιτεία. Όλα τα καλά τα είχαν, μα δεν είχαν παιδιά. Ήταν άκληροι όπως ο Ιωακείμ και η Άννα, όπως ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ. Γι’ αυτό ήταν πολύ λυπημένοι. Παρακαλούσαν, λοιπόν, το Θεό να τους δώσει ένα παιδί και θα το αφιέρωναν στο Χριστό. Ο Θεός άκουσε την προσευχή τους και τους έδωσε ένα κορίτσι, που το ονόμασαν Παρασκευή, γιατί γεννήθηκε ημέρα Παρασκευή. Είχαν όμως υποσχεθεί στο Θεό να την αναθρέψουν χριστιανικά, να την κάνουν καλή χριστιανή και να την αφιερώσουν στο Χριστό. Και πράγματι έτσι έγινε! Το τάμα τους αυτό το ξεπλήρωσαν και με το παραπάνω. Την ανέθρεψαν «εν Παιδεία και νουθεσία Κυρίου». Η Παρασκευή ήταν πολύ ωραία κοπέλα και πολύ έξυπνη. Έδειχνε από μικρή ζήλο στη θρησκεία, στα γράμματα και ήταν φρόνιμη. Δεν μάλωνε με τα άλλα παιδιά της ηλικίας της και τα ενδιαφέροντά της ήταν να καλλιεργήσει τα πνευματικά και ψυχικά της χαρίσματα. Όσο μάλιστα μεγάλωνε τόσο γινόταν και σοβαρότερη και ωριμότερη. Απρεπείς λέξεις ποτέ δεν έβγαιναν από το στόμα της και μιλούσε πάντα με καλοσύνη στους συνανθρώπους. Αγαπούσε πολύ τα θρησκευτικά βιβλία και ποτέ δεν έλειπε από την Εκκλησία. Έβρισκε πάντοτε ευκαιρία σε κάθε συναναστροφή της να συζητάει για πνευματικά και θρησκευτικά θέματα και να δυναμώνει την πίστη του Χριστού στις ασθενέστερες γυναίκες και κοπέλες. Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έγραψε τα εξής για την ταπεινότητα της Αγίας Παρασκευής. «Η Αγία Παρασκευή μεταχειριζόταν ως φτιασίδια τα δάκρυα, όταν θυμόταν τις αμαρτίες της, ως σκουλαρίκια είχε τα αυτιά της ανοιχτά για να ακούει τα λόγια της Αγίας Γραφής και ως δαχτυλίδια τους κόμπους στα δάχτυλά της από τις πολλές μετάνοιες που έκαμε. Έτσι η Αγία Παρασκευή έμαθε γράμματα και έγινε αρκετά μορφωμένη για την εποχή της και για την καθαρότητά της την αξίωσε ο Θεός και έκαμε και θαύματα. Γιάτρευε τυφλούς, κωφούς και ανάστησε νεκρούς». Πολλοί νέοι της εποχής την ζήτησαν σε γάμο γιατί ήταν σοβαρή, μυαλωμένη και ενάρετη. Αυτή όμως αγαπούσε να μείνει Παρθένα και ήθελε να μείνει καθαρή και αμόλυντη νύμφη του Χριστού. Γι’ αυτό και δεν ήθελε να ακούσει για παντρειά. Αλλά και οι γονείς της, που έβλεπαν την απόφασή της να αφιερωθεί στο Χριστό, ήταν ευχαριστημένοι και ευγνωμονούσαν το Θεό, που τους έδωσε τέτοιο ευλογημένο παιδί. Όταν πέθαναν οι γονείς της η Παρασκευή ήταν μόλις είκοσι χρονών. Τα πλούτη των γονιών της έμειναν στα χέρια της. Αντί να τα σκορπίσει σε λούσα, στολίδια και διασκεδάσεις, τα μοίρασε στους πτωχούς συμπατριώτες της, στην ΄Εκκλησία και σε ένα Μοναστήρι, όπου ζούσαν πολλές χριστιανές κοπέλες. Εκεί 18 παρέμεινε και η ίδια και έγινε μοναχή. Όλες οι μοναχές είχαν βάλει σκοπό της ζωής τους να λατρεύουν και να δοξολογούν το Θεό. Κύρια αποστολή τους ήταν να εργάζονται τα καλά έργα και η προσπάθειά τους να διαδώσουν το Ευαγγέλιο στις Εβραίες και τις ειδωλολάτρισσες. Τις πλησίαζαν με διάφορες αφορμές τις κατηχούσαν σιγά - σιγά και τις έκαναν χριστιανές. Η Παρασκευή όμως, έπειτα από μερικά χρόνια, αποφάσισε να βγει από το Μοναστήρι και να κηρύξει δημόσια το Χριστό και το Ευαγγέλιο, χωρίς να λογαριάσει το μίσος και την έχθρα που είχαν οι ειδωλολάτρες κατά των χριστιανών. Ήταν αποφασισμένη ακόμα και να μαρτυρήσει, αν χρειαζόταν για το Χριστό. Έφυγε τότε από τη Ρώμη και περιόδευσε σε πολλές πόλεις και χωριά, κηρύσσοντας τα λόγια του Ευαγγελίου. Το έργο όμως αυτό για την εποχή εκείνη ήταν δύσκολο, κοπιαστικό και πάρα πολύ επικίνδυνο. Οι ειδωλολάτρες είχαν φοβερό μίσος εναντίον των χριστιανών. Οι φυλακίσεις, οι διωγμοί και τα μαρτύρια ήταν πολύ συνηθισμένα. Βέβαια για μια γυναίκα τα πράγματα ήταν πολύ δυσκολότερα να γυρίζει έξω μόνη. Η Παρασκευή όμως αψηφώντας τις δυσκολίες, τους κόπους και τους κινδύνους μπόρεσε να φωτίσει, να κατηχήσει και να φέρει στην πίστη του Χριστού πολλούς ανθρώπους και να τους οδηγήσει στο δρόμο της Εκκλησίας του Θεού. Συζητούσε με σοφούς και λογικούς ειδωλολάτρες για ζητήματα φιλοσοφικά, θρησκευτικά και πνευματικά. Με την εξυπνάδα και την ικανότητά της αλλά και με την φώτιση του Χριστού τους αποστόμωνε, με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι άνθρωποι να προσέρχονται στην Εκκλησία του Χριστού. Τα μαρτύρια, τα θαύματα και ο θάνατος της Αγίας Παρασκευής Το 138 μ.Χ. αυτοκράτορας στη Ρώμη ήταν ο Αντωνίνος ο Πίος. Οι Εβραίοι που ζουν στη Ρώμη έβλεπαν με κακό μάτι το κήρυγμα της Παρασκευής, γιατί πολλοί από τους συμπατριώτες τους γίνονταν χριστιανοί και γι’ αυτό πήγαν στον αυτοκράτορα Αντωνίνο και του είπαν «Πολυχρονεμένε μας Βασιλιά, όλοι εδώ υπακούνε στις διαταγές σου. Κάποια όμως γυναίκα που την λένε Παρασκευή κηρύσσει τον Ιησού Χριστό, το παιδί κάποιας Μαρίας. Αλλά αυτόν οι πατεράδες μας τον σταύρωσαν ως λαοπλάνο και αντίθεο. Και όμως αυτή η γυναίκα λέει στο λαό σου ότι αυτός είναι ο μόνος αληθινός Θεός και οι Θεοί, που προσκυνάς εσύ και όλος ο λαός, είναι ψεύτικοι». Μόλις άκουσε αυτά ο αυτοκράτορας γεμάτος θυμό διέταξε να την φέρουν μπροστά του. Έτσι και έγινε. Στην αρχή με καλό τρόπο και διάφορες συμβουλές της είπε να αρνηθεί το Χριστό και, αν το κάνει αυτό, θα τη φορτώσει με πολλά δώρα. «Αν όμως δε θελήσεις, τότε θα σε τιμωρήσω με φοβερά βασανιστήρια» της απάντησε ο αυτοκράτορας. Η Αγία Παρασκευή ατάραχη αποκρίθηκε στις φοβέρες του βασιλιά «Μη νομίσεις, Βασιλιά, ότι με τις κολακείες σου και τις απειλές θα αρνηθώ εγώ τον γλυκύτατό μου Ιησού, γιατί δεν υπάρχει κανένα βάσανο και καμιά τιμωρία, που να με χωρίσει από την αγάπη Του». 19 Ο Βασιλιάς τότε άναψε από το θυμό του. - Πάρτε την, είπε στους στρατιώτες του. Κάψτε μια σιδερένια περικεφαλαία ώσπου να κοκκινίσει και βάλτε την στο αγύριστο κεφάλι της. Της φόρεσαν στο κεφάλι τότε μια κόκκινη περικεφαλαία, αλλά ο Θεός έκανε το θαύμα του. Η φωτιά δεν την πείραξε καθόλου. Η κατακόκκινη από τη φωτιά περικεφαλαία ήταν δροσερή, δροσερότατη. Όταν είδαν το θαύμα αυτό τα πλήθη των ειδωλολατρών, θαύμασαν και πολλοί πίστεψαν στο Χριστό. Ο Αυτοκράτορας ταράχτηκε τόσο που πήγε να σκάσει από το κακό του. Διέταξε να συλλάβουν και να θανατώσουν τους ειδωλολάτρες που πίστεψαν στο Χριστό και την Παρασκευή να την ρίξουν στη φυλακή. Η Παρασκευή μέσα στη φυλακή έδειξε όλο το μεγαλείο της ψυχής της. Παρακαλούσε τον Κύριο και έλεγε «Φύλαξέ μου, Κύριε, στην πίστη Σου την αληθινή και απάλλαξέ με από τα σκάνδαλα του εχθρού, γιατί προς Σε ήρα την ψυχή μου». Τα μεσάνυχτα παρουσιάστηκε Άγγελος Κυρίου στην Παρασκευή και της είπε «Χαίρε, Παρασκευή αθλοφόρε του Κυρίου. Μη φοβάσαι τα βασανιστήρια των τυράννων, γιατί ο Κύριος μας, που καταδέχτηκε για τη σωτηρία του ανθρώπου να δαρθεί, να φορέσει ακάνθινο στεφάνι και στο τέλος να σταυρωθεί, θα σε βοηθήσει και θα σε απαλλάξει από κάθε πειρασμό». Η Αγία τότε πήρε θάρρος από τα λόγια του Αγγέλου και προσευχήθηκε ως το πρωί. Το πρωί την πήγαν στο Βασιλιά και αυτοκράτορας Αντωνίνος της είπε: - Παρασκευή, έβαλες μυαλό ύστερα από τη χθεσινή τιμωρία ή επιμένεις ακόμα σ’ αυτή τη βλακεία; - Τι νομίζεις, απάντησε η Αγία, τι νομίζεις ασεβέστατε τύραννε, πώς με τέτοιες τιμωρίες θα μου γκρεμίσεις τον ασάλευτο πύργο της ψυχής μου, την πίστη μου στο Χριστό. Ευκολότερο είναι να μαλακώσεις το σίδερο παρά να αλλάξεις την καλή μου σκέψη για το Χριστό. Και αν θέλεις, δοκίμασε να δεις τη δύναμη του Χριστού μου. Τότε ο Βασιλιάς θύμωσε και διέταξε να την κάψουν με λαμπάδες τοποθετώντας τες κάτω από τις μασχάλες και σε άλλα ευαίσθητα μέρη του σώματος. Μάταια όμως. Η Παρασκευή έμεινε σταθερή και ακλόνητη στην πίστη της. Στο καζάνι με την πίσσα Όταν είδε ο Βασιλιάς ότι δεν είχε αποτέλεσμα ούτε με αυτό το βασανιστήριο, διέταξε να βάλουν σ’ ένα μεγάλο καζάνι πίσσα και λάδι και να τα βράσουν. Αφού τα έβρασαν πολύ καλά, και ενώ κόχλαζαν, έριξαν μέσα την Αγία. Θαύμα μεγάλο έγινε τότε! Η Αγία Παρασκευή στεκόταν μέσα στη μέση του μεγάλου καζανιού χωρίς να παθαίνει τίποτε και μάλιστα χαιρόταν σα να βρισκόταν σε δροσερό κήπο! Το περιστατικό αυτό μας το περιγράφει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ως εξής: «Τότε ο Βασιλιάς λέγει στην Αγία Παρασκευή. Σου δίνω τρεις μέρες προθεσμία και αν δεν υπακούσεις θα σε θανατώσω. Η Αγία, του απαντά ήρεμα. Βασιλιά, 20 εκείνο που πρόκειται να κάνεις σε τρεις μέρες κάντο τώρα, γιατί εγώ δεν αρνούμαι το Χριστό μου. Τότε ο Βασιλιάς προστάζει να ανάψουν μια μεγάλη φωτιά και να βάλουν ένα καζάνι γεμάτο πίσσα και λάδι και να τα βράσουν καλά. Και αμέσως δίνει εντολή να ρίξουν μέσα την Αγία για να καεί. Η Αγία Παρασκευή έκανε το σταυρό της και μπήκε μέσα στο καζάνι. Ο Αυτοκράτορας περιμένει δυο – τρεις ώρες και έκπληκτος βλέπει ότι η Αγία όχι μόνο δεν καίγεται, αλλά απολάμβανε το μαρτύριό της. - Παρασκευή, γιατί δεν καίγεσαι, της λέει ο Βασιλιάς. - Διότι ο Χριστός μου δρόσισε το νερό και δεν καίγομαι. Και τότε ο Βασιλιάς της λέει «Ράντισε και μένα να ιδώ καίει ή όχι». Πήρε αμέσως η Αγία με τα δυο της χέρια υγρό από το καζάνι και του έριξε στο πρόσωπο του. Και ξαφνικά φωνάζει: - Μέγας ο Θεός των Χριστιανών και σ’ αυτόν πιστεύω και εγώ. Έβγα Παρασκευή από το καζάνι και να βαπτίσεις και μένα. Βγήκε η Αγία από το καζάνι και αμέσως τον βάπτισε. Του ξανάδωσε και το φως των ματιών του και του είπε: - Βασιλιά, σε απαλλάσσει από φοβερή μάστιγα ο Θεός των Χριστιανών. Αυτά λέει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός για το μαρτύριο και το μεγαλείο της Αγίας Παρασκευής. Η Αγία Παρασκευή ύστερα από αυτό, πήρε τη χάρη του Θεού και θεραπεύει όσους πάσχουν από τα μάτια. Γι’ αυτό άλλωστε και τόσα θαύματα κάνει σε τυφλούς που έχουν πίστη στο Θεό. Ο αυτοκράτορας Αντωνίνος μετά το θαύμα αυτό συνήλθε και έπαψε να καταδιώκει τους χριστιανούς, την δε Αγία Παρασκευή την απάλλαξε τελείως από τα βασανιστήρια και την άφησε ελεύθερη να συνεχίσει το αποστολικό της έργο. (part_1/eikona_1, λεζάντα: Η Αγία Παρασκευή) Συνέχεια μαρτυρίων Η Αγία Παρασκευή πήγε και σε άλλα μέρη, όπου και κήρυττε το λόγο του Θεού. Παντού όμως αντιμετώπισε δυσκολίες από τους ειδωλολάτρες και τους άρχοντές τους. Σε κάποιο τόπο που πήγε ήταν άρχοντας κάποιος Ασκληπιός. Ο Ασκληπιός στα φλογερά κηρύγματα της Αγίας δεν άντεξε και την καταδίκασε σε θάνατο. Διέταξε να τη ρίξουν μέσα σε ένα θηριοτροφείο, όπου βρίσκονταν πολλά άγρια θηρία και φίδια. Ένα πελώριο φίδι όμως ήταν εκείνο που θανάτωνε τους κατάδικους ακαριαία. Την έριξαν, λοιπόν, στο κλουβί του μεγάλου φιδιού και εκείνο μόλις την είδε σφύριξε δυνατά και ήταν έτοιμο να την κατασπαράξει. Αλλά η Αγία πρόλαβε και έκανε το σταυρό της και ζήτησε τη βοήθεια του Θεού. Και το θαύμα έγινε! Το φοβερό εκείνο φίδι στριφογύρισε δεξιά αριστερά και έσκασε. Κόπηκε στα δυο σα να το έκοψε κάποιο ξίφος. Πόση πράγματι είναι η δύναμη του Σταυρού! Μόλις είδαν το θαύμα ο άρχοντας και οι άλλοι που παρακολουθούσαν τη 21 σκηνή, βαπτίστηκαν και πίστεψαν στο όνομα της Αγίας Τριάδας και πίστεψαν στον αληθινό Θεό. Περιοδεία στη Θεσσαλονίκη Η Αγία Παρασκευή ταξίδεψε και σε άλλες μακρινές χώρες και πόλεις για να κηρύξει το Χριστό. Ήρθε και στην Ελλάδα και κάποτε έφθασε και στην ωραία κοιλάδα των Τεμπών. Εκεί την συνέλαβαν οι ειδωλολάτρες. Στη θέση αυτή σήμερα υπάρχει ναός της Αγίας Παρασκευής μέσα σε σπηλιά κτισμένη απ’ όπου βγαίνει και αγίασμα. Από τα Τέμπη την μετέφεραν σε μια άλλη πόλη κοντά στη Θεσσαλονίκη, όπως θέλει η παράδοση. Εκεί ήταν άρχοντας ο Ταράσιος, που θέλησε να την πιέσει για να απαρνηθεί το Χριστό και να κάνει θυσία στα είδωλα. Διέταξε και την έριξαν μέσα σ’ ένα καζάνι με βραστό λάδι, πίσσα και μολύβι. Ο Θεός όμως και πάλι έκανε το θαύμα του. Έστειλε τον Άγγελό του και έσβησε τελείως τη φωτιά, το δε μολύβι, την πίσσα και το λάδι, που έβραζαν τα έκανε ψυχρότερα και από το κρύο νερό. Μόλις είδαν αυτό το θαύμα πολλοί ειδωλολάτρες πίστεψαν στο Χριστό και στο Ευαγγέλιο του. Ο Ταράσιος όμως, αντί και αυτός να πιστέψει, αγρίεψε περισσότερο και διέταξε να την βασανίσουν και να την μαστιγώσουν αλύπητα μέχρι θανάτου. Τίποτα όμως δεν πέτυχαν και την έριξαν στη φυλακή. Η θανάτωση της Αγίας Παρασκευής Τη νύχτα εκείνη παρουσιάστηκε ο Χριστός με πλήθος Αγγέλων και της είπε: «Χαίρε Παρασκευή καλλιπάρθενε. Θάρρος!! Μη δειλιάσεις μπροστά στα βασανιστήρια, γιατί η χάρη Μου θα είναι μαζί σου. Λίγο ακόμα να υπομένεις και θα έλθεις και θα βασιλεύεις μαζί Μου αιώνια». Την ίδια στιγμή ο Χριστός της γιάτρεψε τις πληγές, της έλυσε τα δεσμά και εξαφανίστηκε. Ο Ταράσιος, όταν είδε, πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα με τις φοβέρες και τα μαρτύρια, διέταξε τους στρατιώτες του να την αποκεφαλίσουν. Στον τόπο της εκτέλεσης ζήτησε λίγο χρόνο η Αγία Παρασκευή από τους στρατιώτες να προσευχηθεί. Πράγματι οι στρατιώτες την άφησαν και εκείνη, αφού σήκωσε τα χέρια της στον ουρανό και το νου της στο Θεό, είπε: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Αθάνατου Πατρός, Συ ο Οποίος για τη δική μας σωτηρία ήρθες από τον ουρανό στη γη, σε ευχαριστώ, γιατί με αξίωσες να υπομένω βάσανα και τιμωρίες για το Άγιο Όνομά Σου. Σε δοξολογώ, γιατί αξιώθηκα να μιμηθώ το πάθος Σου. Σε υμνολογώ, Κύριε, γιατί με δυνάμωσες να μαρτυρήσω για την αγάπη Σου. Τώρα αξίωσέ με και της Βασιλείας Σου. Παράλαβε και την ταπεινή μου ψυχή και ανάπαυσε την μαζί με τις φρόνιμες παρθένες. Γιατί με το να περιμένω τη μεγάλη Σου δόξα, υπέμεινα τις τιμωρίες και τα βάσανα. Με το να ελπίζω στην ανταμοιβή Σου, θα λάβω τώρα και το θάνατο. Γι’ αυτό κατάταξέ μου στο χορό των Αγίων Σου μαρτύρων. Μνήσθητι, Κύριε, και όλους όσοι επικαλούνται το Όνομά Σου σε καιρό θλίψεως, γιατί είσαι ευλογημένος στους αιώνες των αιώνων Αμήν». 22 Μετά την προσευχή της οι στρατιώτες έκοψαν με το ξίφος την Αγία της κεφαλή. Η ψυχή της ανέβηκε στην ατέλειωτη χαρά, στη Βασιλεία των Ουρανών. Το Άγιο σώμα της το παρέλαβαν μερικοί χριστιανοί, που παρακολουθούσαν κρυφά όλο το μαρτύριό της και αφού το άλειψαν με αρώματα το τοποθέτησαν σε επίσημο τάφο. Εκεί υπάρχει και σήμερα μοναστήρι στο Όνομα της Αγίας Παρασκευής Η δύναμη της Πίστης Στον τάφο της έγιναν πολλά θαύματα. Πολλοί άρρωστοι έρχονταν στον τάφο της και μόνο που έπαιρναν χώμα θεραπεύονταν. Κουτσοί περπάτησαν, δαιμονισμένοι ελευθερώθηκαν, πολλές στείρες γυναίκες απέκτησαν παιδιά και προ παντός πάρα πολλοί τυφλοί βρήκαν το φως τους. Τα θαύματα της Αγίας Παρασκευής είναι αμέτρητα. Και θαύματα δεν έγιναν μόνο τον παλαιό καιρό, αλλά και σήμερα και πάντοτε γίνονται. Όποιος ζητήσει τη βοήθεια της Αγίας με πίστη, με πραγματική πίστη τον βοηθάει η Αγία στο αίτημά του. Εξάλλου με βαθιά πίστη στο Θεό οι γονείς της δεν απέκτησαν την ίδια; Με βαθιά πίστη στο Χριστό η ίδια δε γλίτωσε από τα βασανιστήρια των διωκτών της; Ο πρώην Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης μακαριστός Διονύσιος στο Μικρό Συναξαριστή του για την Αγία Παρασκευή γράφει: «Τα θαύματα των Αγίων της Εκκλησίας μας είναι κατορθώματα της πίστεως των, που ερμηνεύεται σε προσευχή και σε αγία ζωή. Ένας τέτοιος ευκλεής καρπός θερμής προσευχής των γονέων της είναι η Αγία και Οσιοπαρθενομάρτυς Παρασκευή. Σαν καρπός προσευχής που ήταν, σαν θείο δώρο, οι γονείς της την αφιέρωσαν στο Θεό. Την ανέθρεψαν εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου, την κόσμησαν και την όπλισαν με τα ιερά διδάγματα της χριστιανικής πίστεως, που τα αντλούσαν πλούσια από την καθημερινή μελέτη της Αγίας Γραφής και την προετοίμασαν για να γίνει μια θερμή ιεραπόστολος. Όλα αυτά τα περιστατικά από το βίο της Αγίας Παρασκευής είναι έργα όχι μόνο βαθιάς πίστεως, αλλά και θερμής προσευχής, είναι ζωντανά μαθήματα για τους Χριστιανούς γονείς που πρέπει να αγιάζουν το μεγάλο και υψηλό έργο της δημιουργίας των ανθρώπων, μέσα στη θεία χάρη της Εκκλησίας μας». Τα νεότερα θαύματα της Αγίας Παρασκευής Ο αρχιμανδρίτης Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, που έγραψε σχετικά βιβλία για τους βίους πολλών Αγίων, για τη Αγία Παρασκευή μας περιγράφει μερικά σύγχρονα θαύματα που είδε ο ίδιος με τα μάτια του και γνώρισε από κοντά τους ανθρώπους που γιατρεύτηκαν. Τους μίλησε και έμαθε από τους ίδιους τις περιπέτειες και τη γιατρειά τους. Μια Αμερικανίδα Καθολική, που ζούσε στη Γερμανία, έχασε το φως της. Έγραψε αμέσως στην Αθήνα σ’ ένα γνωστό της. «Έμαθα ότι εκεί κάτω στον τόπο σας υπάρχει μια Αγία που θεραπεύει τα μάτια των ανθρώπων. Σας παρακαλώ γράψτε μου σχετικά». Η απάντηση έφθασε γρήγορα στη Γερμανία: «Πράγματι υπάρχει, είναι η Αγία Παρασκευή και η κάρα της φυλάγεται 23 στη μονή Πετράκη. Ο δε ηγούμενός της είναι φίλος μου». Η άρρωστη έγραψε αμέσως στον ηγούμενο να κάνει δέηση στην κάρα της Αγίας για να γιατρευτεί. Και το θαύμα έγινε! Η πιστή ξένη κυρία ξαναβρήκε το φως της. Μια άλλη κυρία, ελληνίδα αυτή, βρισκόταν στην Αμερική. Οι γιατροί της είπαν ότι θα έχανε το φως της, γιατί τίποτε δεν ήταν ικανό να τη σώσει από την ασθένειά της. Απελπισμένη κατέφυγε στην Αγία Παρασκευή κάνοντας προσευχή με πολλή πίστη και αφιερώνοντας τον εαυτό της στην Αγία. «Αν γίνω καλά, Αγία μου Παρασκευή, της είπε, θα αφιερωθώ σε σένα και θα βοηθήσω να γίνει μια Εκκλησία στο Όνομά Σου». Πράγματι η παράκληση της εισακούστηκε και έγινε το θαύμα! Όταν γύρισε στην Ελλάδα πραγματοποίησε το τάμα της και ό,τι είχε υποσχεθεί. Ένας άλλος μελετητής της Αγίας Παρασκευής και πιστός χριστιανός ο συνταξιούχος δάσκαλος από τον Κρόκο Κοζάνης Γεώργιος Σιώζος στο βιβλίο του «Η Θαυματουργή Αγία Παρασκευή» μας περιγράφει πολύ ζωντανά το θαύμα που έζησε ο ίδιος στα χρόνια της κατοχής με τη σωτηρία των κατοίκων του χωριού του και τα θαύματα που άκουσε από δικούς του ανθρώπους. Μας περιγράφει, λοιπόν, ότι κατά το 1943, στον καιρό της μαύρης κατοχής από τους Γερμανούς η Αγία Παρασκευή έσωσε ολόκληρο το χωριό από βέβαιο αφανισμό. Ας τον αφήσουμε όμως να μας τα διηγηθεί ο ίδιος για να απολαύσουμε και τη γλαφυρότητα της γραφίδας του. «Ήταν η εποχή που όλα τα ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά. Όλοι οι κάτοικοι της Ελλάδας, εφαρμόζοντας τις διαταγές των Γερμανών, μαζεύονταν νωρίς στα σπίτια τους με τη δύση του ηλίου. Το ίδιο φυσικά έκαναν και οι κάτοικοι του Κρόκου, χωρίς να ξέρουν τι τους περίμενε το πρωί της άλλης μέρας. Ησυχία απλώθηκε γρήγορα σ’ όλο το χωριό, μετά τη δύση του ηλίου της 29ης Ιουνίου του 1943. Λίγα σκυλιά μόνο, ενοχλημένα από διάφορους θορύβους, γάβγιζαν. Οι κάτοικοι – όλοι τους γεωργοί – κουρασμένοι από τον κάματο της ημέρας ξάπλωσαν και κοιμήθηκαν νωρίς. Την άλλη μέρα, πρωί με την ανατολή του ηλίου σύμφωνα με τη διαταγή, όχι νωρίτερα, θα ξεκινούσαν για τα χωράφια τους να συνεχίσουν και να τελειώσουν τις εργασίες που άφησαν την προηγούμενη μέρα στη μέση. Γρήγορα πέρασε η νύχτα και ήρθε η αυγή της 30ης Ιουνίου, γιορτή των Δώδεκα Αποστόλων, ημέρα Πέμπτη. Τα κουρασμένα σώματα των γεωργών μας άρχισαν να σηκώνονται μουδιασμένα. Ετοίμασαν γρήγορα τα ζώα τους και μερικοί ξεκίνησαν με τα σύνεργα για τις δουλειές τους, πριν τους προλάβει ο καυτερός ήλιος. Τι έκπληξη όμως! Στην έξοδο του χωριού αντίκρισαν Γερμανούς στρατιώτες. - Αλτ! Πού πάτε; Ήταν αυστηρή η ερώτηση του διερμηνέα. - Μα … στο χωράφι για δουλειά. 24 - Όχι. Σήμερα δεν θα πάτε πουθενά. Γυρίστε πίσω, αφήστε τα ζώα στα σπίτια και συγκεντρωθείτε στο Σχολείο. Άλλους τους πρόλαβε η καμπάνα του Αγίου Νικολάου στα σπίτια τους, πριν ξεκινήσουν για τη δουλειά τους. - Τι συμβαίνει; Τι συμβαίνει και χτυπάει η καμπάνα; Κάτι σημαντικό βέβαια; Ρωτούσαν οι γείτονες ο ένας τον άλλο. - Όλο το χωριό είναι ζωσμένο από Γερμανούς. Πάει, χαθήκαμε. Οι καημένοι οι κάτοικοι του χωριού, φιλήσυχοι όπως ήταν, τρόμαξαν πάρα πολύ από το απρόσμενο αυτό γεγονός, που πολύ γρήγορα διαδόθηκε στο χωριό». Και παρακάτω συνεχίζει ο κ. Σιώζος, αφού οι κάτοικοι συγκεντρώθηκαν στο Σχολείο, τους ανήγγειλαν ότι στο χωριό τους υπήρχαν αντάρτες και ότι είχαν όπλα κρυμμένα. «Όποιος γνωρίζει πού είναι κρυμμένα να το καταθέσει αμέσως και δε θα πάθετε τίποτα. Αλλιώς δε θα φύγει κανένας ζωντανός από δω μέσα και θα κάψουμε το χωριό ολόκληρο». Πάγωσαν οι Κροκιώτες. «Αλίμονο ποιος μας έβαλε τέτοια φωτιά; Ποιος ήξερε αυτό το μυστικό και το πρόδωσε στους Γερμανούς; Πάμε όλοι χαμένοι». Και συνέχισε ο διερμηνέας; «Τώρα θα περάσετε όλοι από την αίθουσα του σχολείου για μια μικρή ανάκριση. Να πείτε την αλήθεια σε ό,τι σας ρωτήσουν, για να μην πάθετε κακό. Αλλιώς θα σας θερίσουν τα πολυβόλα και θα κάψουμε όλο το χωριό». Άρχισαν οι ανακρίσεις για όλους τους κατοίκους, ενώ οι Γερμανοί στρατιώτες παραπέρα με τα αυτόματα στους ώμους και τα πολυβόλα στημένα πάνω στα κάγκελα της αυλής του σχολείου περίμεναν πιθανή αντίδραση. Στο μεταξύ άλλοι Γερμανοί αξιωματικοί και στρατιώτες πήγαν στην Εκκλησία του Αγίου Νικολάου, πολιούχου της Κωμοπόλεως, και έψαχναν να βρουν τα όπλα, σύμφωνα με την καταγγελία. Έκαναν άνω κάτω την Εκκλησία, αλλά ευτυχώς δε βρήκαν τίποτε. Μετά πήγαν στην Αγία Τριάδα, αλλά ούτε και εκεί βρήκαν τίποτε. Ήρθε η σειρά της Αγίας Παρασκευής, που βρίσκεται νοτιοδυτικά της Κωμοπόλεως, όπου βρίσκονται τα εξοχικά κέντρα σήμερα. Οι Γερμανοί στρατιώτες που πήγαν εκεί, βρήκαν, όπως ήταν φυσικό κλειδωμένη την πόρτα της Εκκλησίας. Αναζήτησαν το κλειδί εκεί γύρω, αλλά δεν το βρήκαν. Τράνταξαν την πόρτα μήπως ανοίξει, έδωσαν κλωτσιές με τις βαριές τους μπότες, φώναξαν, έκαναν φασαρία. (part_1/eikona_2, λεζάντα: Η Αγία Παρασκευή) Και ώ του θαύματος!! Μέσα από τις συκιές και τα αγριόχορτα που ήταν τότε στην αυλή της Εκκλησίας, πετάχτηκε ένας θεόσταλτος λαγός. Πέρασε κυριολεκτικά μέσα από τα πόδια των Γερμανών και έτρεξε προς το ρέμα. Οι Γερμανοί άφησαν την αποστολή τους και άρχισαν να κυνηγούν το λαγό. Έτρεξαν πίσω του. Τον πυροβόλησαν, τον ξανά πυροβόλησαν, αλλά δεν τον πέτυχαν. Ο Γερμανός αξιωματικός που έκανε τις ανακρίσεις μέσα στο σχολείο, άκουσε τους πυροβολισμούς και νόμισε ότι έρχονται αντάρτες για να βοηθήσουν τους κατοίκους. Βγήκε έξω, είπε στους κατοίκους να φύγουν στα σπίτια τους και 25 έδωσε εντολή στους στρατιώτες του να στρέψουν τα πολυβόλα προς το ρέμα. Άδικα όμως έψαχνε για αντάρτες. Αντάρτες δεν υπήρχαν. Υπήρχε μόνο ένας λαγός. Ήταν ο ΣΩΤΗΡΑΣ λαγός που έστειλε στην πιο κρίσιμη στιγμή η Αγία Παρασκευή για να σωθεί το χωριό από βέβαιη καταστροφή. Η Αγία Παρασκευή δεν επέτρεψε τους βαρβάρους να μπουν στην Εκκλησία της, να βρούνε τα όπλα που πράγματι υπήρχαν εκεί μέσα και θα ήταν η αιτία της καταστροφής μας. Έδειξε την αγάπη της στους κατοίκους και τους έσωσε από βέβαιο θάνατο. Οι κάτοικοι φυσικά ήταν ανάστατοι από το γεγονός αυτό που τους έκανε να χάσουν τον ύπνο τους για πολύ καιρό και ακόμα περισσότερο να το συζητούν. Η χαρά των κατοίκων και η ευγνωμοσύνη τους στην Αγία Παρασκευή που τους έστειλε το λαγό δεν περιγράφονταν. Να δοξολογούμε την Αγία Παρασκευή, που έστειλε το λαγό και σωθήκαμε, λέει σήμερα ο Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος. Ας είναι μεγάλο το όνομα της Αγίας Παρασκευής, που μας έσωσε, λέει ο Κωνσταντίνος Πλιάτσιος. Μεγάλο το όνομα της Αγίας Παρασκευής, που έκανε το θαύμα της, λέει ο Αθανάσιος Σακκούλας. Αυτά μας περιγράφει ο Γεώργιος Σιώζος στο παραπάνω βιβλίο του. Περιγράφει όμως και άλλα θαύματα της Αγίας Παρασκευής που δεν είναι λίγα. Αναφέρει το θαύμα που έγινε στα Τέμπη και ακριβώς στο ύψος της Εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής, όπου δυο τρένα θα συγκρούονταν. Ευτυχώς η Αγία έβαλε το χέρι της και οι οδηγοί σταμάτησαν απότομα τα τρένα και γλίτωσε ο κόσμος. Όλοι τότε έκαναν το σταυρό τους και απέδωσαν το γεγονός σε θαύμα με τη δύναμη και την επέμβαση της Αγίας Παρασκευής, στο όνομα της οποίας είναι αφιερωμένος ο ιερός ναός δίπλα στον Πηνειό ποταμό μέσα στη σπηλιά. Αναφέρει ακόμα και το θαύμα με τον βλαχόφωνο στρατιώτη. Ένας στρατιώτης από τη Σαμαρίνα στο μέτωπο της Μικράς Ασίας κάποια στιγμή κάθισε να ξεκουραστεί πάνω σε μια σέλα αλόγου. Ξαφνικά είδε μπροστά του μια οπτασία, μια γυναίκα μαυροφορεμένη να του λέει «Έ, εσύ, γιατί κάθισες εκεί; Έλα πιο πέρα» και χάθηκε από μπροστά του. Εκείνος σηκώθηκε, έφυγε πιο πέρα και σε λίγο μια τούρκικη οβίδα έπεσε πάνω στη σέλα και την έκανε κομμάτια. Η Αγία Παρασκευή και πάλι είχε κάνει το θαύμα της. Όταν συνήλθε ο στρατιώτης από το φόβο του, έκανε το σταυρό του και είπε: «Σε ευχαριστώ Αγία Παρασκευή, που με έσωσες». Να σημειωθεί εδώ ότι οι Βλάχοι της Σαμαρίνας τιμούν ιδιαίτερα την Αγία Παρασκευή και την έχουν προστάτισσά τους. Ο Γεώργιος Σιώζος στη συνέχεια αναφέρει την παράδοση που υπάρχει στο χωριό του Πλατανορέματος Σερβίων, όπως την περιγράφει ο Γεώργιος Βαϊτσόπουλος, γραμματέας της κοινότητας στο βιβλίο του «Η ιστορία του χωριού Μοσχοχωρίου». Η παράδοση λέει ότι στο Μοσχοχώρι κάθε χρόνο έρχονταν από το δάσος των Πιερίων ένα ελάφι την ημέρα της γιορτής της Αγίας Παρασκευής, 26 Ιουλίου. Στεκόταν μπροστά στην Εκκλησία. Έσκυβε τρεις φορές το κεφάλι του και παραδινόταν στους επιτρόπους. Αυτοί το έσφαζαν, το κομμάτιαζαν, το έβραζαν και μετά το μοίραζαν στους προσκυνητές. Κάποια χρονιά άργησε να έρθει, αλλά ήρθε. 26 Είχε τρέξει πολύ και έφτασε λαχανιασμένο. Οι επίτροποι το έσφαξαν παρότι ήταν κουρασμένο. Από τότε δεν ξαναφάνηκε άλλη χρονιά. Οι επίτροποι αποφάσισαν την ημέρα του πανηγυριού της Αγίας Παρασκευής να σφάζουν ένα μοσχάρι και από τότε ονόμασαν και το χωριό τους Μοσχοχώρι. Αργότερα η επιτροπή της Εκκλησίας αποφάσισε να καταργήσει το έθιμο και δεν έσφαξε μοσχάρι. Η τιμωρία όμως τους ήρθε την ίδια μέρα. Όταν επέστρεφαν τα βόδια και οι αγελάδες από τη βοσκή, παρουσιάστηκε ξαφνικά αρρώστια με αρκετά θανατηφόρα κρούσματα. Όλοι οι πανηγυριστές έμειναν άναυδοι και εκστατικοί μπροστά στο φαινόμενο αυτό. Οι επίτροποι αμέσως άρπαξαν ένα μοσχάρι, το έσφαξαν και το κακό σταμάτησε. Το έθιμο αυτό για μια ακόμη φορά γύρω στα 1956 θέλησαν να το καταργήσουν. Επειδή όμως φοβόταν την ευθύνη, ζήτησαν τη γνώμη του Μητροπολίτη Κοζάνης, του σοφού Διονυσίου, ο οποίος τους υπέδειξε να συνεχίσουν το έθιμο. Και έτσι εξακολουθεί να γίνεται κάθε χρόνο την ημέρα της γιορτής της Αγίας Παρασκευής στις 26 Ιουλίου. Τα θαύματα της Αγίας Παρασκευής είναι αμέτρητα. Για να καταλάβει κανείς πόσα είναι τα θαύματά της, ας προστρέξει στους ναούς της και ας προσέξει κάτω από την εικόνα Της, πόσα αφιερώματα είναι κρεμασμένα. Το καθένα από αυτά ανταποκρίνεται και σε ένα θαύμα που έκανε η Αγία σε εκείνον που το αφιέρωσε. Ας επισκεφτεί το χωριό Αγία Παρασκευή, 12 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Κοζάνης, στο δρόμο προς την Αιανή, όπου υπάρχει το προσκύνημα της Αγίας Παρασκευής εδώ και χίλια πεντακόσια χρόνια. Και εκεί θα ακούσει από τους ίδιους τους κατοίκους του χωριού τι άκουσαν από τους παππούδες τους και τι είδαν με τα ίδια τους τα μάτια τόσα χρόνια. Θα ακούσει από τον ίδιο τον Παπαγιώργη να τους διηγείται με δάκρυα στα μάτια θαύματα και πράγματα, απίστευτα και όμως αληθινά! Ένα τέτοιο θαύμα έσπρωξε τον συγγραφέα αυτού του πονήματος, να κάνει τούτο το μικρό δώρο στην Αγία του χωριού του και το αφιερώνει εξ ολοκλήρου στο νέο μεγαλοπρεπές προσκύνημά της για την αγιογράφησή του. Θρύλοι και Παραδόσεις Αμέτρητες είναι και οι Παραδόσεις και οι Θρύλοι για την Αγία Παρασκευή στο πανελλήνιο. Στη Θράκη πιστεύουν ότι η Αγία Παρασκευή είναι γερόντισσα, ψηλή και μαυροντυμένη. Σώζεται η παράδοση που λέει ότι, όταν έπαιρναν το εικόνισμα της για να το βάλουν στο προσκέφαλο, το πρωί το έβρισκαν στην πόρτα του σπιτιού. Και ήταν αυτό σημάδι πως ήθελε να γυρίσει στην Εκκλησία της. Στην Ανατολική Θράκη πίστευαν ότι η Αγία Παρασκευή και η Αγία Μαρίνα ήταν αδελφές. Η Αγία Μαρίνα στις 17 Ιουλίου, που είναι η γιορτή της, μάζευε μια ρόγα σταφύλια από κάθε τσαμπί και τα μοίραζε στις φιλενάδες της. Ενώ η μεγαλύτερη αδελφή της, η Αγία Παρασκευή, στη δική της γιορτή στις 26 Ιουλίου, πήγαινε ένα καλάθι σταφύλια στην Εκκλησία για όλο τον κόσμο. 27 Από τους Μικρασιάτες, που ζουν σήμερα στη Μακεδονία, μαθαίνουμε ότι στις χαμένες τους πατρίδες είχαν πολλές Εκκλησίες και παρεκκλήσια της Αγίας Παρασκευής. Και όχι μόνο έκαναν τάματα, αλλά και κοιμούνταν μέσα στο χώρο για να θεραπευτούν, κυρίως από τις παθήσεις των ματιών. Σχετικά μ’ αυτά ο καθηγητής και λαογράφος Δημήτριος Οικονόμου παρατηρεί: «Οι ασθενείς εκοιμούντο εκεί και εθεραπεύοντο συμφώνως προς το πανάρχαιον έθιμον της εγκοιμήσεως εις τους ναούς, απέκοπτον δε τεμάχια εκ των ενδυμάτων των και τα εκρεμούσαν εις τα κλαδιά παρακειμένου δένδρου ή θάμνου, το οποίον σημαίνει καταπασάλωσιν της ασθενείας εις τα δένδρα. Επίσης εθυσίαζαν ζώον κατά την παναρχαίαν συνήθειαν. Μια άλλη παράδοση για την Αγία Παρασκευή είναι εκείνη που την παρουσιάζει σαν φονιά του δράκοντα. Η παράδοση αυτή υπάρχει με μικρές παραλλαγές σε όλο τον ελλαδικό χώρο και ξεκινά και αυτή από το συναξάρι της Αγίας. Σύμφωνα με αυτό η Αγία Παρασκευή, αφού έδωσε το φως στον αυτοκράτορα Αντωνίνο και τον έκανε να πιστέψει συνέχισε το δρόμο της και το έργο της. Σε άλλη πόλη που έφτασε ο άρχοντάς της, ο Ασκληπιός, την έριξε μέσα στη φωλιά ενός θηρίου, που το έλεγαν δράκο, όπως έκανε για όλους τους κατάδικους. Μα η Αγία Παρασκευή μόλις είδε το δράκο έκανε το σημείο του Σταυρού και το θηρίο έσκασε. Ακόμη παραδίδεται ότι το σκότωμα του δράκου έγινε κάποτε στο πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής, την ώρα του χορού που ο δράκοντας, φωλιασμένος συνήθως στην πηγή και κοντά στην Εκκλησία, βγήκε και άρπαξε μια από τις κοπέλες που χόρευαν. Ο χορός και το πανηγύρι σταμάτησαν. Την άλλη χρονιά ξανάκαναν οι κοπέλες το χορό και εμφανίστηκε μια γυναίκα με ρόκα στο χέρι και μπήκε πρώτη στο χορό. Την ίδια στιγμή βρυχήθηκε και πρόβαλε το θηρίο. Τότε η γυναίκα, που ήταν η Αγία Παρασκευή, το χτύπησε με τη ρόκα και το σκότωσε. ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Θ´ 27 - 35 27 Καὶ παράγοντι ἐκεῖθεν τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· Ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυῒδ. 28 ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; λέγουσιν αὐτῷ· Ναί, Κύριε. 29 τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· Κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. 30 καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί· καὶ ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· Ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω. 31 οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ. 32 Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον· 33 καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός. καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες, Οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ. 34 οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· Ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια. 35 Καὶ περιῆγεν ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας, διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ. The Gospel According to Matthew 9:27-35  At that time, as Jesus passed by, two blind men followed him, crying aloud, "Have mercy on us, Son of David." When he entered the house, the blind men came to him; and Jesus said to them, "Do you believe that I am able to do this?" They said to him, "Yes, Lord." Then he touched their eyes, saying, "According to your faith be it done to you." And their eyes were opened. And Jesus sternly charged them, "See that no one knows it." But they went away and spread his fame through all that district. As they were going away, behold, a dumb demoniac was brought to him. And when the demon had been cast out, the dumb man spoke; and the crowds marveled, saying, "Never was anything like this seen in Israel." But the Pharisees said, "He casts out demons by the prince of demons." And Jesus went about all the cities and villages, teaching in their synagogues and preaching the gospel of the kingdom, and healing every disease and every infirmity among the people.

Live : Αγία Μεγαλομάρτυς Παρασκευή - Πανηγυρικός Εσπερινός (25/7/2020)



Παρακολουθήστε σε ζωντανή μετάδοση από τον Ιερό Ναό των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού τον Όρθρο και τον Πανηγυρικό Εσπερινό της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Παρασκευής. Greek Orthodox Evening Prayer (Vesper Service) of the Holy Virgin Martyr Paraskeva of Rome.

Live : Η Κοίμηση της Αγίας Άννας - Όρθρος & Πανηγυρική Θεία Λειτουργία (25/7/2020)

Παρακολουθήστε σε ζωντανή μετάδοση από τον Ιερό Ναό των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού τον Όρθρο και την Πανηγυρική Θεία Λειτουργία της Κοιμήσεως της Αγίας Άννας. Greek Orthodox Divine Liturgy Service (Live stream) of the Dormition of the Righteous Anna, the Mother of the Most Holy Theotokos.

Το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων βρίσκεται στην δυτική πλευρά του λόφου Λυκαβηττού Αθηνών κτισμένο μέσα στο μεγαλύτερο σπήλαιο τού λόφου. Σύμφωνα με την παράδοση, το σπήλαιο αυτό ήταν χώρος ασκητικής ζωής των χριστιανών των πρώτων αιώνων. The small church of Saint isidoroi belongs to the Holy Archdiocese of Athens and is located on the west side of Lycabettus Hill in Athens, built inside the largest cave on the hill. According to tradition, this cave was a place of ascetic life of the Christians of the first centuries.
  * Oι ακολουθίες αναμεταδίδονται ζωντανά από τον ραδιοτηλεοπτικό σταθμό Ηλέκτρα TV και απο την ιστοσελίδα theodromion. gr

Πέμπτη 23 Ιουλίου 2020

Live : Οσία Πελαγία η εν Τήνω - Όρθρος & Θεία Λειτουργία (23/7/2020)

Παρακολουθήστε σε ζωντανή μετάδοση από τον Ιερό Ναό των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού τον Όρθρο και την Θεία λειτουργία της Οσίας Πελαγίας την εν Τήνω. Greek Orthodox Divine Liturgy Service (Live stream) of The Saint Pelagia of Tinos. Το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων βρίσκεται στην δυτική πλευρά του λόφου Λυκαβηττού Αθηνών κτισμένο μέσα στο μεγαλύτερο σπήλαιο τού λόφου. Σύμφωνα με την παράδοση, το σπήλαιο αυτό ήταν χώρος ασκητικής ζωής των χριστιανών των πρώτων αιώνων. The small church of Saint isidoroi belongs to the Holy Archdiocese of Athens and is located on the west side of Lycabettus Hill in Athens, built inside the largest cave on the hill. According to tradition, this cave was a place of ascetic life of the Christians of the first centuries.  * Oι ακολουθίες αναμεταδίδονται ζωντανά από τον ραδιοτηλεοπτικό σταθμό Ηλέκτρα TV και απο την ιστοσελίδα theodromion. gr

Live : Αγία Μεγαλομάρτυς Χριστίνα - Όρθρος & Θεία Λειτουργία (24/7/2020)

Παρακολουθήστε σε ζωντανή μετάδοση από τον Ιερό Ναό των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού τον Όρθρο και την Θεία λειτουργία της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Χριστίνας. Greek Orthodox Divine Liturgy Service (Live stream) of The Martyr Christina. Το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων βρίσκεται στην δυτική πλευρά του λόφου Λυκαβηττού Αθηνών κτισμένο μέσα στο μεγαλύτερο σπήλαιο τού λόφου. Σύμφωνα με την παράδοση, το σπήλαιο αυτό ήταν χώρος ασκητικής ζωής των χριστιανών των πρώτων αιώνων. The small church of Saint isidoroi belongs to the Holy Archdiocese of Athens and is located on the west side of Lycabettus Hill in Athens, built inside the largest cave on the hill. According to tradition, this cave was a place of ascetic life of the Christians of the first centuries.  * Oι ακολουθίες αναμεταδίδονται ζωντανά από τον ραδιοτηλεοπτικό σταθμό Ηλέκτρα TV και απο την ιστοσελίδα theodromion. gr

Τρίτη 21 Ιουλίου 2020

Live : Αγία Μαρία η Μαγδαληνή - Όρθρος & Θεία Λειτουργία (22/7/2020)

Παρακολουθήστε σε ζωντανή μετάδοση από τον Ιερό Ναό των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού τον Όρθρο και την Θεία λειτουργία της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής. Greek Orthodox Divine Liturgy Service (Live stream) of The Holy Myrrh-Bearer Equal of the Apostles Mary Magdalene. Το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων βρίσκεται στην δυτική πλευρά του λόφου Λυκαβηττού Αθηνών κτισμένο μέσα στο μεγαλύτερο σπήλαιο τού λόφου. Σύμφωνα με την παράδοση, το σπήλαιο αυτό ήταν χώρος ασκητικής ζωής των χριστιανών των πρώτων αιώνων. The small church of Saint isidoroi belongs to the Holy Archdiocese of Athens and is located on the west side of Lycabettus Hill in Athens, built inside the largest cave on the hill. According to tradition, this cave was a place of ascetic life of the Christians of the first centuries.  * Oι ακολουθίες αναμεταδίδονται ζωντανά από τον ραδιοτηλεοπτικό σταθμό Ηλέκτρα TV και απο την ιστοσελίδα theodromion. gr

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2020

Live : Άγιος Συμεών ο δια Χριστού σαλός - Όρθρος & Θεία Λειτουργία (21/7/2020)

Παρακολουθήστε σε ζωντανή μετάδοση από τον Ιερό Ναό των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού τον Όρθρο και την Θεία λειτουργία του Αγίου Συμεών του δια Χριστού σαλός. Greek Orthodox Divine Liturgy Service (Live stream) of the Saint Simeon fool-for-Christ. Το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων βρίσκεται στην δυτική πλευρά του λόφου Λυκαβηττού Αθηνών κτισμένο μέσα στο μεγαλύτερο σπήλαιο τού λόφου. Σύμφωνα με την παράδοση, το σπήλαιο αυτό ήταν χώρος ασκητικής ζωής των χριστιανών των πρώτων αιώνων. The small church of Saint isidoroi belongs to the Holy Archdiocese of Athens and is located on the west side of Lycabettus Hill in Athens, built inside the largest cave on the hill. According to tradition, this cave was a place of ascetic life of the Christians of the first centuries.  * Oι ακολουθίες αναμεταδίδονται ζωντανά από τον ραδιοτηλεοπτικό σταθμό Ηλέκτρα TV και απο την ιστοσελίδα theodromion. gr

Κυριακή 19 Ιουλίου 2020

Live : Ο 'Αγιος Προφήτης Ηλίας ο Θεσβίτης - Όρθρος & Θεία Λειτουργία (20/7/2020)

Παρακολουθήστε σε ζωντανή μετάδοση από τον Ιερό Ναό των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού τον Όρθρο και την Θεία λειτουργία του Αγίου  Προφήτου Ηλιού του Θεσβίτου. Greek Orthodox Divine Liturgy Service (Live stream) of the the Glorious Prophet Elias.


Το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων βρίσκεται στην δυτική πλευρά του λόφου Λυκαβηττού Αθηνών κτισμένο μέσα στο μεγαλύτερο σπήλαιο τού λόφου. Σύμφωνα με την παράδοση, το σπήλαιο αυτό ήταν χώρος ασκητικής ζωής των χριστιανών των πρώτων αιώνων.
 The small church of Saint isidoroi belongs to the Holy Archdiocese of Athens and is located on the west side of Lycabettus Hill in Athens, built inside the largest cave on the hill. According to tradition, this cave was a place of ascetic life of the Christians of the first centuries.


 * Oι ακολουθίες αναμεταδίδονται ζωντανά από τον ραδιοτηλεοπτικό σταθμό Ηλέκτρα TV και απο την ιστοσελίδα theodromion. gr

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ -  Ἐκ τοῦ Κατὰ Λουκᾶν 4:22-30 Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ᾿Ιωσήφ; καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· πάντως ἐρεῖτέ μοι τὴν παραβολὴν ταύτην· ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν· ὅσα ἠκούσαμεν γενόμενα ἐν τῇ Καπερναούμ, ποίησον καὶ ὧδε ἐν τῇ πατρίδι σου. εἶπε δέ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ. ἐπ᾿ ἀληθείας δὲ λέγω ὑμῖν, πολλαὶ χῆραι ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ᾿Ηλιοὺ ἐν τῷ ᾿Ισραήλ, ὅτε ἐκλείσθη ὁ οὐρανὸς ἐπὶ ἔτη τρία καὶ μῆνας ἕξ, ὡς ἐγένετο λιμὸς μέγας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν, καὶ πρὸς οὐδεμίαν αὐτῶν ἐπέμφθη ᾿Ηλίας εἰ μὴ εἰς Σάρεπτα τῆς Σιδωνίας πρὸς γυναῖκα χήραν. καὶ πολλοὶ λεπροὶ ἦσαν ἐπὶ ᾿Ελισαίου τοῦ προφήτου ἐν τῷ ᾿Ισραήλ, καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἐκαθαρίσθη εἰ μὴ Νεεμὰν ὁ Σύρος. καὶ ἐπλήσθησαν πάντες θυμοῦ ἐν τῇ συναγωγῇ ἀκούοντες ταῦτα, καὶ ἀναστάντες ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω τῆς πόλεως καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἕως ὀφρύος τοῦ ὄρους, ἐφ᾿ οὗ ἡ πόλις αὐτῶν ᾠκοδόμητο, εἰς τὸ κατακρημνίσαι αὐτόν. αὐτὸς δὲ διελθὼν διὰ μέσου αὐτῶν ἐπορεύετο. The Gospel According to Luke 4:22-30 

At that time, the crowd wondered at the gracious words which proceeded out of the mouth of Jesus; and they said, "Is not this Joseph's son?" And he said to them, "Doubtless you will quote to me this proverb, 'Physician, heal yourself; what we have heard you did at Capernaum, do here also in your own country.'" And he said, "Truly, I say to you, no prophet is acceptable in his own country. But in truth, I tell you, there were many widows in Israel in the days of Elijah, when the heaven was shut up three years and six months, when there came a great famine over all the land; and Elijah was sent to none of them but only to Zarephath, in the land of Sidon, to a woman who was a widow. And there were many lepers in Israel in the time of the prophet Elisha; and none of them was cleansed but only Naaman the Syrian." When they heard this, all in the synagogue were filled with wrath. And they rose up and put him out of the city, and led him to the brow of the hill on which their city was built, that they might throw him down headlong. But passing through the midst of them he went away.

Live : Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Δ΄Οικουμενικής Συνόδου - Όρθρος & Θεία Λειτουργία (19/7/2020)

Παρακολουθήστε σε ζωντανή μετάδοση από τον Ιερό Ναό των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού τον Όρθρο και την Θεία λειτουργία της Κυριακής των Αγ. Πατέρων, Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου. Greek Orthodox Divine Liturgy Service (Live stream) of the Fourth Ecumenical Council of Chalcedon.





ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Ε´ 14 - 19 14 Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη· 15 οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ’ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. 16 οὕτως λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσιν τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 17 Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ πληρῶσαι. 18 ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται. 19 ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτως τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ’ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.  


The Gospel According to Matthew 5:14-19 The Lord said to his disciples, "You are the light of the world. A city set on a hill cannot be hid. Nor do men light a lamp and put it under a bushel, but on a stand, and it gives light to all in the house. Let your light so shine before men, that they may see your good works and give glory to your Father who is in heaven. Think not that I have come to abolish the law and the prophets; I have come not to abolish them but to fulfill them. For truly, I say to you, till heaven and earth pass away, not an iota, not a dot, will pass from the law until all is accomplished. Whoever then relaxes one of the least of these commandments and teaches men so, shall be called least in the kingdom of heaven; but he who does them and teaches them shall be called great in the kingdom of heaven."

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2020

Ο βίος της Αγίας Μαρίνας


Η μακαρία αυτή κόρη και καλλιπάρθενος μάρτυς γεννήθηκε εις την Αντιόχεια της Πισιδείας το έτος 270 μ.Χ. από γονείς περιφανείς μεν αλλά ειδωλολάτρας.

Ο πατήρ της ήτο ιερεύς, ειδωλολάτρης, το όνομα Αιδέσιος. Η Μαρίνα ήτο μονάκριβη κόρη των γονέων της.

Ολίγον μετά την γέννησίν της πέθανε η μητέρα της, και ο πατήρ της έδωσε το βρέφος σε μία ξένη γυναίκα, η οποία καθόταν έξω από την πόλη, για να το θηλάζει. Εις τον τόπον αυτόν, κατά θείαν οικονομίαν, ευρίσκοντο και Χριστιανοί.

Όταν μεγάλωσε λίγο και άρχισε να ομιλεί άκουσε κάποιους να συζητούν περί της πίστεως του Χριστού και επειδή έτυχε εκ φύσεως να είναι αγαθής ψυχής και καλής προαιρέσεως κόρη, ακόμη δε και συνετή και φρόνιμη, εδέχθη τον σωτήριο λόγο εις την καρδιά της ευθύς όταν άκουσε, ότι ο Χριστός είναι αγαθός Θεός, αιώνιος και πολυεύσπλαχνος και έγινε άνθρωπος για να σώσει τον άνθρωπο, ότι εσταυρώθη από αγάπη προς τον άνθρωπο και ανεστήθη ενδόξως και ανέβηκε εις τους ουρανούς και εκάθισε εις τα δεξιά του Θεού και Πατρός.

Αυτά και άλλα παρόμοια ακούον το χαριτωμένο και ωραιότατον κοράσιον, ερίζωσε στην ψυχή της ο σπόρος της πίστεως ως κόκκος σινάπεως και με την συνεργείαν της Θείας Χάριτος εν καιρώ απέδωσε τον καρπόν.

Όσο μεγάλωνε η κόρη σωματικώς, τόσο επλουτίζετο και η γνώσις και η φρόνησις της και εφλόγιζε ο πόθος του Χριστού στην καρδιά της και καθημερινώς προσευχόταν εις Αυτόν να την αξιώση να γίνει κοινωνός των Μαρτύρων εις όλους δε ωμολόγει ότι είναι Χριστιανή, και τα είδωλα κετέκρινε. Γι' αυτό και ο πατέρας της, ο αναιδής Αιδέσιος, την μίσησε και δεν ήθελε ούτε στο πρόσωπο να την δη και την αποκλήρωσε από την περιουσία του.

Όσο ο σαρκικός πατέρας της την απεστρέφετο, τόσο ο Ουράνιος πατέρας της την περιέβαλλε με την αγάπην του και με θεία Χάρι την ενίσχυε εις τους αγώνας της ζωής και εις τα μαρτύριά της τα οποία επηκολούθησαν ενωρίτατα.

Τα μαρτύρια της Αγίας Μαρίνας

Η Μαρίνα ήτο ηλικίας μόλις 15 ετών. Εις την Ανατολήν την εποχή εκείνη έπαρχος ήτο κάποιος Ολύβριος, άγριος και θηριόγνωμος άνθρωπος. Συνέβη ούτος να μεταβή από τα μέρη της Ασίας εις την Αντιόχειαν, και κατά τύχην είδε στο δρόμο την ωραία κόρη Μαρίνα, η οποία πήγαινε εις το πατρικό της ποίμνιον.

Τόση εντύπωση του έκαμε η ομορφιά της, ώστε κατελήφθη από δυνατό σαρκικό έρωτα και έβαλε στο νου του να την κάμει γυναίκα του, ο ασεβής και διατάζει να του την φέρουν εις το κριτήριον. Και καθώς την οδηγούσαν προσηύχετο εις τον δρόμον να της δώση ο Κύριος σοφίαν και δύναμιν να φυλάξη ως τέλος την ευσέειαν, να νικήση τα κολαστήρια, να στεφανωθή με τους αγίους μάρτυρας.

Όταν έφθασαν εις το παλάτι, την ρώτησε ο άρχων το όνομά της και ποιόν Θεό πίστευε. Η δε απαντούσε άφοβα, Μαρίνα με λένε, είμαι ελευθέρων γονέων τέκνον και εύχομαι να γίνω δούλη του Θεού και Σωτήρος μου Ιησού Χριστού. Όλοι οι εκεί παρευρισκόμενοι εθαύμασαν τόσο την ομορφιά της κόρης όσο και το μεγάλο θάρρος της.

Πλην όμως την εφυλάκισαν έως την άλλη μέρα γιατί είχαν μία επίσημη εορτή την άλλη μέρα και επρόκειτο να έλθουν όλοι οι κάτοικοι να προσφέρουν θυσία. Και τότε έφεραν και την Μαρίνα με την ελπίδα ότι θα θυσίαζε και αυτή εις τους ψεύτικους Θεούς όταν θα έβλεπε όλους τους άλλους. Αλλά άδικα και ανόητα εσκέφθηκαν.

Εκείνη δεν εκινήθη από την θέσι της ούτε με τις κολακείες του άρχοντος, ούτε με τις παχυλές υποσχέσεις του ότι θα τις χάριζε μεγάλα πλούτη, αλλά ούτε τις απειλές φοβήθηκε ότι θα την βασανίσει με χίλια βασανιστήρια. Αντιθέτως του απήντησε με μεγάλο θάρρος.

«Μην ελπίζεις άδικα, Ηγεμών, ότι μπορώ να φοβηθώ τα μαρτύρια. Καμία θλίψις ή συμφορά ή ξίφος ή πυρ ή βίαιος θάνατος θα μπορεί να με χωρίσει από τον Χριστό μου. Ούτε η λάμψις του χρυσού και του πλούτου μπορούν να με δελεάσουν, γιατί όλα αυτά είναι φθαρτά και πρόσκαιρα, η δε ψυχή είναι αθάνατος και ποθεί τα αιώνια.

Γι' αυτό εμείς οι χριστιανοί καταφρονούμεν τας απολαύσεις του κόσμου αυτού ως προσκαίρους και υπομένουμε τα λυπηρά και οδυνηρά της μιας ημέρας, για να κερδίσουμε την αθάνατο ζωή και την αιώνιο απόλαυση. Και αν νομίζεις ότι ψεύδομαι, εδώ είμαι, δοκίμασέ με, για να γνωρίσεις και συ την αλήθεια από τα έργα.

Δείρε με σφάξε με, κάψε με, πνίξε με, τυράννισε με, με χίλια βασανιστήρια και όσο χειρότερα με βασανίζεις, τόσο με δοξάζει ο Χριστός στην μέλλουσα ζωή».

Αυτά και άλλα πολλά, αφού άκουσε ο τύραννος, θέριεψε η άγρια καρδιά του από το θυμό, αλλά κρατήθηκε για λίγο ακόμη με την ελπίδα μήπως την δελεάσει σαν γυναίκα απλή και απονήρευτη, και εξακολούθησε να την κολακεύει λέγων: «Μαρίνα, σε παρακαλώ προσκύνησε τους Θεούς για να γλιτώσεις από τα δεινά κολαστήρια και σου υπόσχομαι να σε πάρω για γυναίκα μου, να δοξασθείς πιο πολύ από όλες τις γυναίκες της πόλεως και να έχεις πάσαν απόλαυσιν». Αυτά και άλλα παρόμοια εφλυάρει ο αφρονέστατος.

Έπειτα όταν είδε ότι τον ενέπαιζε η αγία και κατεφρόνει τα λόγια του, δεν μπόρεσε πια να κρύψει την εσωτερική του αγριότητα και διατάζει τους στρατιώτας να την γυμνώσουν και να την δείρουν άσπλαχνα με αγκαθωτά ραβδιά σκληρά, τόσο σκληρά την έδειραν που η γη όλη κοκκίνισε από τα αίματα που έτρεχαν από την σάρκα της που την κατεξέσχιζαν.

Η Μάρτυς υπέφερε ανδρείως τους πόνους και ούτε εστένεξε ούτε δάκρυσε ούτε καν σκυθρώπασε καθόλου. Στεκόταν στερεά και αήττητος κυττάζουσα προς τον ουρανόν, και νοερώς επεκαλείτο την δύναμη και την βοήθεια του Θεού.

Αφού την έδειραν πολλή ώρα, διέταξε ο άρχων ο απάνθρωπος να την φυλακίσουν πάλι όχι από λύπη αλλά για να τη πεθάνει τόσο γρήγορα και να την ξαναβασανίσει πάλι. Και πράγματι την έριξαν σε ένα σκοτεινό τόπο. Και ύστερα από μερικές μέρες την ξανάφεραν εις το κριτήριον και αφού την κρέμασαν, ξέσχισαν τα πλευρά της με σιδερένια νύχια.

Τόσο δεν την καταξέσχισαν, ώστε παραμορφώθηκε το σώμα της, και όχι μόνο ο λαός λυπήθηκε και συμπόνεσε και έκλαψε γι' αυτήν, αλλά και αυτό ο θηριώδης Άρχων γύρισε το πρόσωπό του απ' αυτήν γιατί δεν υπέφερε να βλέπει την ασχημία και την παραμόρφωση της πρώην ωραιοτάτης και παγκάλου κόρης.

Την ξαναφυλάκισαν στον ίδιο σκοτεινό τόπο και την άφησαν, χωρίς τροφή και χωρίς περιποίηση. Αλλά όμως όσο και αν το σώμα της παραμορφώθηκε και κουρελιάστηκε, η ψυχή της ανεκαινίσθη και λαμπροτέρα έγινε και ευχαριστούσε τον Κύριον με την προσευχή της που την αξίωσε να βασανιστή για την αγάπη του.

Η δράση του Σατανά

Όταν είδε ο φθονερός διάβολος ότι ο υπηρέτης του, ο άρχων της πόλεως, δεν κατόρθωσε να νικήσει μία τρυφερή κόρη και να την αναγκάσει να προσκυνήσει τους Δαίμονας, θέλησε να δοκιμάσει ο ίδιος μήπως την νικήσει. Μεταμορφώθηκε σε σχήμα μεγάλου και φοβερού δράκοντος και παρουσιάστηκε μπροστά της.

Έβγαζε φωτιά και φλόγες από το στόμα και τα μάτια του, τα δόντια του άσπρα και η γλώσσα κόκκινη σαν αίμα, σφύριζε δυνατά και έκαμνε κινήσεις και σχήματα φοβερώτατα για να τρομάξει τους πάντας.

Η Αγία όμως δεν φοβήθηκε και δεν έπαυσε την προσευχήν από την οποίαν προσπαθούσε να την εμποδίσει ο μισόκαλος και παμπόνηρος διάβολος. Και όταν είδε ότι δεν δειλίασε, αλλά προσηύχετο άφοβα, έτρεξε επάνω της και αφού πλάτυνε το στόμα του και την κοιλία του άρχισε να την καταπίνει.

Η Αγία όταν είδε ότι την κατάπιε έως την μέση προς στιγμήν ετρόμαξε, ευθύς όμως επικαλουμένη το όνομα του Σωτήρος Χριστού έκαμε σταυρό με το δεξί της χέρι στα σπλάχνα του Δράκοντος και ο σταυρός έσχισε την κοιλιά του σαν σπαθί δίστομο.

Και ο μεν δράκων, αφού σχίστηκε στη μέση, έγινε άφαντος, η δε Μάρτυς έμεινε αβλαβής και έχαιρε ψάλλουσα προς τον Θεό δοξολογίας και νικητήρια. Αλλά ο δαίμων δεν ησύχασε και δεν έπαυσε τας μηχανουργίας του και θέλησε να δοκιμάσει και με άλλο τρόπο να πολεμήσει την μάρτυρα.

Μετασχηματίσθηκε σε άνθρωπο ο μισάνθρωπος, έγινε μαύρος σαν Αιθίοπας και τέλος παρουσιάσθηκε σαν μαύρος σκύλος.

Η Μάρτυς άρπαξε αυτόν από τις τρίχες και με ένα σφυρί, πεταμένο κάπου εκεί, που βρήκε, τον κτύπησε στο κεφάλι και στην ράχι όπου τελείως τον αχρήστευσε.

Έως εδώ ήσαν τα μαρτύρια της Αγίας από το Σατανά τα οποία επέτρεψεν ο Κύριος να δοκιμάσει δια να αποδειχτεί το μεγαλείον της Αγίας και η μοχθηρότης αλλά και το ανίσχυρον του Διαβόλου.

Νέα μαρτύρια και τα αποτελέσματα των μαρτυρίων της

Αφού λοιπόν νίκησε τον Σατανά η πάνσεμνος κόρη, ερρίφθη και πάλιν εις την φυλακήν. Τότε ήλθαν εις την Αγίαν ουρανόθεν τα νικητήρια και ευαγγέλια σωτήρια και χαρμόσυνα, δηλ. Εφάνη Φως Μέγα και έλαμψε όλο το δεσμωτήριο, το οποίο φως εξήρχετο από ένα σταυρό όστις έφθανε από την γην έως τον ουρανό, επάνω δε από τον σταυρό πετούσε μια άσπρη περιστερά καθαρά και αγνή.

Αυτά μου φαίνεται ότι εφανέρωναν το μυστήριον της Αγίας Τριάδος, το μεν φως εσήμαινε την δόξαν του Πατρός, ο σταυρός τον εσταυρωμένο Χριστό και η περιστερά το Πνεύμα το Άγιον, η οποία περιστερά κατέβηκε έως πλησίον της Αγίας και της λέγει:

«Χαίρε Μαρίνα η λογική περιστερά του Θεού, ότι ενίκησας τον πονηρόν, και τον εχθρόν κατήσχυνας, Χαίρε δούλη πιστή και αγαθή του Κυρίου Σου, τον οποίον επόθησας εξ όλης της καρδίας σου, και εμίσησας πάσαν απόλαυσιν πρόσκαιρον. Χαίρε και ευφραίνου ότι έφθασεν η ημέρα να λάβης της νίκης τον στέφανον και να εισέλθης αξιοχρέως εστολισμένη με τας φρονίμους παρθένους εις τον Νυμφώνα του Νυμφίου και Βασιλέως σου».

Με τα λόγια αυτά που ακούστηκαν από τον ουρανό, ανεκαινίσθη το σαρκίο της με την δροσιά του Αγίου Πνεύματος, και όλες οι πληγές της τελείως εθεραπεύθησαν, ώστε κανένα σημάδι δεν της έμεινε στο σώμα της.

Η δε Αγία μέσα στη φυλακή διαρκώς προσηύχετο και ευχαριστούσε τον Παντοδύναμο Θεό. Την επομένην ο Έπαρχος καθίσας εις τον θρόνο του μπροστά σε όλο το λαό της πόλεως διέταξε και έφεραν εκεί την Μάρτυρα, την οποία όταν είδε τελείως υγιή και χαρούμενη στο πρόσωπον, εθαύμασε και της λέγει:

«Βλέπεις Μαρίνα, πως οι μεγάλοι Θεοί έχουν την φροντίδα σου και σπλαγχνισθέντες εις το κάλλος σου σε γιάτρευσαν; πρέπει και συ να μη φανείς αχάριστη στους ευεργέτας σου, αλλά να τους δώσης αξίαν αντάμειψιν να γίνεις ιέρειά των, να θυσιάζεις εις αυτούς μαζί με τον πατέρα σου».

Η αγία του απαντά: Εμένα δεν με γιάτρευσαν οι αναίσθητοι θεοί σου και ανίσχυροι, αλλά ο αληθής και ο μόνος Θεός, Όστις θεραπεύει ψυχάς και σώματα, τον οποίον θέλω λατρεύει πάντοτε. Τούτον πρέπει να γνωρίσης και συ, και Αυτόν μόνον να προσκυνής ως αθάνατον, και να μισήσης των ειδώλων την πλάνην και την ματαιότητα.

Τότε διατάζει να την γυμνώσουν και να την κρεμάσουν εις το ξύλον να κατακάψουν με αναμμένας λαμπάδας το στήθος και τας πλευράς της. Άντεξε θαρραλέα επί πολλή ώρα τους πόνους και τας αλγηδόνας ενώ την κατέκαιαν και προσευχόνταν με την καρδία της ευχαριστούσα τον Κύριον. Ύστερα από αυτό έφεραν, διαταγή του απάνθρωπου Άρχοντος, εις το μέσον ένα μεγάλο λέβητα και τον γέμισαν νερό.

Ξεκρέμασαν από το ξύλον, της έδεσαν γερά τα χέρια και την βούτηξαν εις τον λέβητα κατακέφαλα για να την πνίξουν μέσα στο νερό. Αλλά εις μάτην εκοπίασαν οι ανόητοι διότι όταν την βύθισαν μέσα στον λέβητα, εφώναξε λέγουσα:

«Κύριε Ιησού Χριστέ, όστις έλυσας τα δεσμά του θανάτου και τους νεκρούς εξανέστησας, Εσύ Παντοδύναμε, επίβλεψον εις την δούλη Σου, και τους δεσμούς μου διάρρηξον, και ας μου γίνει το ύδωρ τούτο εις ζωήν αιώνιον και αναπλήρωσιν τουεπιθυμούμενου μοι βαπτίσματος, ίνα εκδυθώ τον παλαιόν άνθρωπον τον φθειρόμενον και ενδυθώ τον νέον και αθάνατον».

Και ενώ έτσι προσηύχετο η Αγία, αμέσως μεγάλος σεισμός έγινε και φάνηκε πάλι η πρώτη περιστερά επάνω από το νερό και στο στόμα της βαστούσε στέφανο, και καθισμένη επάνω εις τον φωτοφανή σταυρόν που εσχηματίσθηκε την ώρα αυτήν γύρω από την αγία ηκούσθη να λέγει εις επήκοον πάντων:

«Ελθέ εις τας άνω μονάς του Παραδείσου, Μαρίνα Θεόνυμφε, να απολαύσης της αφθαρσίας τον στέφανον εις τα αγαπητά του Θεού σκηνώματα, να χαίρεσαι με τους αγίους χορεύουσα και ανεπαυομένη αιώνια».

Αυτήν την θεία φωνή ακούσαντες όλοι οι παριστάμενοι κάτοικοι της πόλεως έφριξαν και επίστευαν ευθύς εις τον Χριστόν, άνδρες και γυναίκες, μαζί πλήθος αμέτρητον και εφώναξαν μεγαλοφώνως, ότι ήσαν έτοιμοι να λάβουν δια τον Χριστόν, τον αληθινό Θεό, θάνατον.

Δεκαπέντε χιλιάδες Μάρτυρες

Μόλις άκουσε ο έπαρχος ότι πολύς κόσμος ωμολογούσε τον Χριστό, Θεό και βασιλέα και βλασφημούσον και έβριζαν του βασιλείς και τους ψεύτικους Θεούς, διέταξε να θανατώσουν όσους πίστευσαν.

Όλοι αυτοί που πίστευσαν στον Χριστό έτρεχαν στην σφαγή σαν πρόβατα άκακα, και σκότωσαν άνδρες δέκα πέντε χιλιάδες (15.000), εκτός τις γυναίκες που δεν τις μέτρησαν. Και οι μάρτυρες αυτοί βαπτίσθηκαν με το άγιο αίμα τους, χωρίς να χρειαστούν άλλο βάπτισμα γενόμενοι θυσία στο Θεό πήγαν πανευτυχείς και τρισμακάριοι εις την αιώνιον βασιλείαν.

Ο δε αιμοβόρος και απάνθρωπος άρχων Ολύμβριος φοβούμενος μήπως πιστεύσουν και οι υπόλοιποι κάτοικοι της πόλεως αφήνοντας την Αγία ακόμη ζωντανή, έδωκε την διαταγή του να την σκοτώσουν με το ξίφος, και όταν την πήραν οι δήμιοι και την ωδήγησαν εις τον τόπον της εκτελέσεως η Αγία παρακάλεσε τον δήμιον που θα την σκότωνε, να της επιτρέψη λίγη ώρα να μιλήση προς τον συγκεντρωμένο πλήθος ολίγα λόγια, να κάμη και την τελευταία προσευχή της και κατόπι ο δήμιος να εκτελέση το καθήκον του. Πράγματι τις έκαμε την χάρι και η Μαρίνα στραφίσα προς το πλήθος είπε:

«Παρακαλώ σας, αδελφοί και φίλοι μου, ως αναξία δούλη του Υψίστου, ακούσατε προσεκτικά την μικρά  μου παραίνεσιν. Ξεύρετε ότι ένας είναι μόνον ο αληθινός Θεός εν Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι θεωρούμενος και προσκυνούμενος και όστις πιστεύει εις Αυτόν μόνον σώζεται. Λοιπόν υπερβαίνοντας πάσαν την κτίσιν των ορωμένων και νοουμένων, υψώσατε τον νουν, και γνωρίσατε τον Πατέρα των φώτων, και τον μονογενή Υιόν και Λόγον αυτού, τον Κύριον ημών Ιησού Χριστόν, και το Πανάγιον Πνεύμα. Ότι αυτά τα τρία πρόσωπα είναι ένας Θεός ακατάληπτος και ουδείς σώζεται εις άλλο όνομα».

Τελευταία προσευχή και αποκεφαλισμός της Αγίας

Αφού μίλησε η μάρτυς προς το πλήθος, σήκωσε κατόπιν τα μάτια της στον ουρανό και έκαμε την προσευχή της:

«Άναρχε, αθάνατε άχρονε, ακατάληπτε και ανεξιχνίαστε Κύριε, Θεέ των όλων και Δημιουργέ πάσης Κτίσεως, προνοητά και Σωτήρ όλων, όπου εις Σε ελπίζουσι, ευχαριστώ Σοι, όπου με έφερες εις την ώραν ταύτην και ήγγισα εις τον στέφανον της δικαιοσύνης Σου.

Υμνώ και ευλογώ την αναρίθμητον ευσπλαχνίαν και φιλανθρωπίαν Σου, όπου ηθέλησας να με συντάξης με τους εκλεκτούς δούλους Σου. Επίβλεψον και τώρα επ' εμέ την ταπεινήν, Δέσποτα Θεέ, Κύριε του ελέους, Παντοκράτωρ και παντοδύναμε, επάκουσον της προσευχής μου και πλήρωσον μου τα αιτήματα εις έπαινον.

Και τιμήν και δόξαν του υπεραγίου και προσκυνητού Σου ονόματος, χάρισαι την άφεσιν των αμαρτιών όλων εκείνων, όπου θέλουν οικοδομήσει Εκκλησίαν εις το όνομα της δούλης Σου, να λειτουργούν εις αυτήν προσευχόμενοι, ή γράφουσι το μαρτύριον της αθλήσέως μου, και το αναγινώσκουσι μετά πίστεως, μνημονεύοντες το όνομα της δούλης σου, και καρποφορούσιτο κατά δύναμιν όλων αυτών, λέγω όσοι θεραπεύουσι το οικητήριον του σώματός μου, όπου εμαρτύρησα δι αγάπην Σου, συγχώρησον τας αμαρτίας κατά το μέτρον της πίστεως αυτών και μη εγγίση χείρ κολαστήριος, ούτε πείνα, ουδέ θανατικόν ή άλλη βλάβη ψυχής ή σώματος.

Και όσοι με θέλουν εορτάσει δοξολογούντες μετά πίστεως και Σου ζητήσουν σωτηρίαν και έλεος διά μέσου μου, χάρισαι τους εις τούτον τον κόσμο τα αγαθά Σου, να πορεύωνται προς αυτάρκειαν και αξίωσον αυτούς και της επουρανίου Βασιλείας Σου. Οτι Συ ει μόνος αγαθός και φιλάνθρωπος, και των αγαθών δοτήρ εις τους αιώνας, Αμήν».

Και ενώ προσηύχετο τοιουτρόπως η Μάρτυς, έγινε πάλιν σεισμός και έπεσαν κατά γης πολλοί άνθρωποι, ομοίως και ο δήμιος όπου έμελλε να την θανατώση, έπεσεν έντρομος.

Ο δε Κύριος Ιησούς, της παραστάθηκε νοητώς με πλήθος Αγίων Αγγέλων και της λέγει «Έχε θάρρος Μαρίνα και μη φοβάσαι, τις προσευχές σου άκουσα και όλα όσα ζήτησες τα έκαμα, και θα τα αποτελειώσω κατά καιρόν όπως ζήτησες και τώρα ήλθα να αναλάβω την ψυχήν σου εις τα ουράνια μακαρία εσύ, που για τους αμαρτωλούς παρεκάλεσες, έμενες ενώπιον μου αγνή, και βρήκες χάριν από μένα. Γι' αυτό πολύς θα είναι ο μισθός σου εις τα ουράνια».

Τότε η μακαρία ενεπλήσθη χαράς μεγάλης και αγαλλιάσεως, και λέγει εις τον δήμιον. Τελείωσε τώρα και εσύ επάνω μου ότι σε διέταξαν. Αυτός δε έτρεμε και δεν τολμούσε να σηκώσει το ξίφος.

Αλλά αυτή τον εθάρρυνε και μετά βίας τον κατέπεισε, και έκοψε την αγία κεφαλή στις 17 Ιουλίου μηνός. Και το μεν Αγιον λείψανον παρέλαβον κρυφίως οι χριστιανοί και το έθαψαν αυτό τιμίως και ευσεβώς ως έπρεπε, η δε μακαρία Αυτής ψυχή απήλθε εις την ουράνιον δόξαν και μακαριότητα, ης γένοιτο πάντα ημάς επιτυχείν. Αμήν.

(Με στοιχεία από cretetouristguide.gr και agia-marina.org)



Πέμπτη 9 Ιουλίου 2020

Live : Άγιοι Σαρανταπέντε Μάρτυρες - Όρθρος & Θεία Λειτουργία (10/7/2020)

Παρακολουθήστε σε ζωντανή μετάδοση από τον Ιερό Ναό των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού τον Όρθρο και την Θεία λειτουργία των Αγίων Σαρανταπέντε Μαρτύρων. Greek Orthodox Divine Liturgy Service ( Live stream ) of the Forty-five Martyrs of Nicopolis in Armenia. Το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων βρίσκεται στην δυτική πλευρά του λόφου Λυκαβηττού Αθηνών κτισμένο μέσα στο μεγαλύτερο σπήλαιο τού λόφου. Σύμφωνα με την παράδοση, το σπήλαιο αυτό ήταν χώρος ασκητικής ζωής των χριστιανών των πρώτων αιώνων. The small church of Saint isidoroi belongs to the Holy Archdiocese of Athens and is located on the west side of Lycabettus Hill in Athens, built inside the largest cave on the hill. According to tradition, this cave was a place of ascetic life of the Christians of the first centuries.

* Oι ακολουθίες αναμεταδίδονται ζωντανά από τον ραδιοτηλεοπτικό σταθμό Ηλέκτρα TV και απο την ιστοσελίδα theodromion. gr

Τετάρτη 8 Ιουλίου 2020

Live : Άγιος Προκόπιος - Όρθρος & Θεία Λειτουργία (8/7/2020)

Παρακολουθήστε σε ζωντανή μετάδοση από τον Ιερό Ναό των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού τον Όρθρο και την Θεία λειτουργία του Αγίου μεγαλομάρτυρος Προκοπίου. Greek Orthodox Divine Liturgy Service ( Live stream ) of The Holy Great Martyr Procopius. Το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων βρίσκεται στην δυτική πλευρά του λόφου Λυκαβηττού Αθηνών κτισμένο μέσα στο μεγαλύτερο σπήλαιο τού λόφου. Σύμφωνα με την παράδοση, το σπήλαιο αυτό ήταν χώρος ασκητικής ζωής των χριστιανών των πρώτων αιώνων. The small church of Saint isidoroi belongs to the Holy Archdiocese of Athens and is located on the west side of Lycabettus Hill in Athens, built inside the largest cave on the hill. According to tradition, this cave was a place of ascetic life of the Christians of the first centuries.

* Oι ακολουθίες αναμεταδίδονται ζωντανά από τον ραδιοτηλεοπτικό σταθμό Ηλέκτρα TV και απο την ιστοσελίδα theodromion. gr